باشگاه خبرنگاران، بازیگر فیلم‌های سینمایی «اخراجی‌ها» ضمن فعالیت در ژانر کودک در آثار مختلف سینمایی و تلویزیونی چون «شارلاتان»، «شام عروسی»، «همخانه»، «دوخواهر» و سریال‌های «تبریز در مه»، «شمس‌العماره»، «چمدان» حضور پیدا کرد. جالب آنکه او در کارنامه‌اش همکاری با مسعود کیمیایی در «محاکمه در خیابان» را نیز دارد.

امیرفضلی را می‌توان یکی از چهره‌های شاخص طنز آیتمی در تلویزیون ایران دانست که یا نخواست و یا شرایط به گونه‌ای مهیا نشد تا ظرفیت‌های خود را در این عرصه ظریف و دشوار بیش از پیش عیان کند.

او که نوروز امسال را با سریال «همه خانواده من» داریوش فرهنگ پشت سر گذاشت سال گذشته پس از مدتی طولانی دوباره جلوی دوربین مهدی مظلومی رفت تا در مجموعه «تهران پلاک یک» که هم اکنون از شبکه پایتخت در حال پخش است ایفاگر نقش «کرم» باشد.

 کارگردان مجموعه طنز «قشقرق» در حالیکه مشغول بازی در تله‌فیلم «دزدی که برای شام آمد» بود با بانی فیلم گفتگویی داشته و از فعالیت‌های اخیرش در تلویزیون و خاطرات گذشته «ساعت خوش» صحبت کند بخش هایی از این گفتگو را می خوانید.

ـ بله، این فیلم تلویزیونی را آقای سید محسن میرحسینی کارگردانی می‌کند و آقای جهانگیر تاج آن را تهیه کرده است. من نقش یک معتمد محل را بازی می‌کنم که آدمی خجالتی است و نمی‌تواند به کسی «نه» بگوید. به همین دلیل هر کسی هر جا می‌رود، خانه و هر چه دارد را به او می‌سپارد و... ریش من برای همین تله‌فیلم است چون معتمد محل است و باید یک آدم جا افتاده باشد.

ـ بله... من همیشه به دنبال ایفای نقش‌های جدید هستم و مدام سعی کرده‌ام تا آنجا که می‌توانم خودم را تکرار نکنم. شاید کاری که کرده‌ام شاخص نبوده اما من از تکرار خودم فرار کردم. الان این فیلم تلویزیونی که مشغول بازی‌اش هستم هم یک کار خوب است، اما متأسفانه ما در کارهایمان اخیرا چه در سازمان و چه خارج از سازمان مشکل بودجه داریم. وقتی گروه به خاطر مشکلات اقتصادی مجبور هستند به سرعت کار را بگیرند و جمع کنند، شک نکنید به کیفیت کار لطمه می‌خورد.

اگر همین فیلم تلویزیونی با بودجه بیشتری ساخته می‌شد و بازگشت سرمایه بهتری برای تهیه‌کننده داشت تا او بتواند 10 روز زمان تولید را بالاتر ببرد، حتماً کار به لحاظ کیفی بهتر از آب در می‌آمد شما می‌توانستید یک روز تعطیل کنید و به گروه استراحت بدهید و ضعف‌های احتمالی کار را پوشش بدهید، از یکسری مسائل به سادگی عبور نکنید، فیلمنامه این کار بسیار خوب است و نقش هم خیلی خوب طراحی شده اما زمان کم به کلیت کار لطمه می‌زند...

ـ بله، آنجا هم کمبود زمان مشکل اصلی ما بود. درحالیکه نقش بسیار خوب و جذاب بود. یکی از اتفاقات خوب سریال فرهنگ این بود که رفت در خانه‌های قدیمی کاشان و در سیستم سنتی کار کرد، آقای فرهنگ یک سلیقه خاص دارد و من از کار کردن با او بسیار لذت بردم.

آقای فرهنگ هم به همین درد دچار بود و می‌گفت اگر یک ماه دیگر به من فرصت می‌دادند، خیلی از مشکلات و ایرادات رفع می‌شد. آنجا هم مدام این فشار بالای سر کار بود که سریع بگیرید قرار است کار به نوروز برسد. آنجا هم نقش یک پسر شیرین عقل را بازی می‌کردم که تست گریم خوبی داشت و...

ـ موافقم...

ـ آقای فرهنگ هم همین نظر را داشت. او می‌گفت این پسر چیزهایی را می‌فهمد که بقیه افراد آن خانه متوجه نمی‌شوند، مثلاً دیالوگی داشت و می‌گفت: من عاشق می‌شوم! آقای فرهنگ می‌گفت عشق یک اتفاق خوب است که هر کسی نمی‌تواند آن را به دست بیاورد ولی این پسر شیرین عقل، عاشق می‌شود. خیلی از فاکتورهای ریز ریز دیگر نیز در این شخصیت وجود داشت که او را متمایز می‌کرد. به نظرم یک قسمتی از مغز او شیرین کار می‌کرد و یک بخش دیگر از بقیه بهتر کار می‌کرد. خیلی جا داشت که این نقش پرورش بیشتری پیدا کند. ناراحتم که زمان نبود.

من در کنار خانم سپاه منصور که نقش مادرم را بازی می‌کرد، خیلی تکمیل شده بودیم. جالب اینکه یک عکس من و خانم سپاه منصور کنار هم داشتیم، نگاه کردم دیدم، وای! چقدر این دو نفر به هم شبیه شده‌اند. دوست داشتم کاری انجام می‌شد که این دو کاراکتر تنها در کنار هم دیده شوند، مثلاً آقای فرهنگ یک سینمایی بسازد که من و خانم سپاه منصور تنها بازیگران محوری آن باشیم ! (می‌خندد)

ـ درصد زیادی از تسلط آقای فرهنگ روی کارشان به این دلیل است که خودش بازیگر است. دیالوگ‌ها را ایشان به سبکی بازنویسی می‌کردند که برای بازیگر اولی آن راحت و درست باشد کاری که در کارگردانی این کار را انجام نمی‌دهد. اگر کارگردانی بازیگر خوبی باشد، قطعاً شرایط فرق می‌کند با اینکه آن کارگردان در بازیگری حرفی برای گفتن نداشته باشد و حالا به سمت کارگردانی رفته باشد، اگر بازیگر خوبی باشد آن کارگردان، قطعاً کمک حال بازیگر است، مثل آقای فرهنگ.